Księga I Rozdział I - Oczekiwanie

                                                                  Oczekiwanie.
                                                                  Strach.
                                                                 Rozczarowanie a może radość ?


Czekanie najgorsza rzecz jaka może przytrafić się w życiu.Trzyma to człowieka w niepewności która potrafi doprowadzić do szaleństwa.
Nie wiedząc co ze sobą zrobić szukamy zajęcia,które i tak nie ma sensu.Patrzymy za zegar,telefon,sprawdzamy pocztę,wyglądamy przez okno.
Nic.Rezygnujemy.Dobrze robimy ? Nie! Dzwonek do drzwi.Ostatnia nadzieja.
-Patricia dziecko pozwól tu na chwilę.-Melodyjny głos matki sprawił,że nadzieja rosła z każdym krokiem.Policzyła do pięciu.Dwa głośne wydechy.
Jest gotowa.Ciche kroki.Weszła.Jej matka jak zwykle uśmiechnięta.Czarne włosy związane w niesforny kok i nienaturalna blada cera.Piękne zielone jak
trawa oczy.Patricia odzwierciedlenie swojej rodzicielki.Piper podobna do ojca.Identyczny charakter.Ostre rysy twarzy.
Matka położyła  kopertę pod nos córki.Nie pewnie wyciągnęła rękę.Raz się żyje.Efektywnie rozdarła kopertę i wyjęła list.
Chwila ciszy.Krótkie spojrzenie na rodziców.Krzyk radości.
-Udało się.Dobra lecę się pakować.-Posłała uśmiech i pobiegła do pokoju.Była tak podekscytowana.Dostała się na drugi rok.
Anubis.
Na ślepo pakowała wszystkie ciuchy.Zostało jej mało czasu.Jutro rozpoczęcie roku szkolnego.Po pomieszczeniu rozniósł się dzwonek telefonu.
-Fabian ?-Spytała zdziwiona rzadko do niej dzwonił.Czasami aby się umówić na kawę albo żeby się wyżalić.
-Ej ruda kiedy będziesz ? Czekamy na ciebie.-Prychnęła pod nosem.Zawsze w dzieciństwie nazywał ją ruda.Drażniło ją to ale uważała,że to trochę słodkie.
-Niedługo będę a co stęskniłeś się .-Usłyszała śmiech.
-Dobra dobra nie pochlebiaj sobie czekamy.-Rozłączył się.-''Czekamy'' hmm czyżby Eddison się stęsknił.-Pokręciła przecząco głowa.Nie ma co sobie nim głowy zaśmiecać.
Zapowiada się ciekawy rok.



Poprawka.Mam nadzieje,że lepiej będzie się czytać.